Deel 2 Michel

15 mei 2019 - Katoomba, Australië

Landschappen zijn afgezien van het echte regenwoud, de heuvels, bergen en strand, zie je erg veel van hetzelfde. Veel bomen, weinig gras, weinig bomen en veel gras en om de zoveel km een Creek. wat opvalt is dat de Aussies aansluiten bij de Aboriginals en om de zoveel tijd een deel gecontroleerd afbranden. Je ziet dus tamelijk veel van dezelfde leeftijd aan ( geblakerd ) bos, bossages en grasland met loofbomen en allerlei palmen-soorten. In de nationale parken is het beleid zelfs 33 % per jaar wegbranden, met behoud van de fauna uiteraard. Bizar en daardoor heel saai landschap eigenlijk. 

De reisafstanden vallen erg tegen in uren rijden. Je moet wat leuke dingen bedenken voordat je weer een campground opgaat, want anders worden de dagen rijdagen. We overbruggen tenslotte ruwweg 3500 km. Voor het mooie kun je het beste maar een ding doen, en daarna op pad om je km te maken, anders is het te laat om op een camping in te boeken. Met donker rijden is niet echt prettig hier..

Grappig is wel dat we de zon niet in de zee zien zakken, maar juist in het achterland. Daarom is het waarschijnlijk ook zo vroeg donker.

6 mei laboursday. iedereen vrij, en alles gesloten. Onze foute kabel moet vervangen. Gelukkig krijgen we op elke camping een leenkabel.

Vandaag eerst naar de grootste zeehaven kolenoverslag op het Zuidelijk halfrond geweest bij Mackay richting Rockhampton. Er is een uitkijkpunt ( moeilijk te vinden, zoals meerdere zaken, maar toch gevonden ). Indrukwekkend. Er lagen een dozijn of meer gi-ga bulkcarriers op de rede en op op stroom om te mogen laden. Laadstations een km of verder in zee kunnen 5 schepen tegelijk laden met kolen en kolengruis. Een fenomenaal stukje ouderwets bulken. Overigens weinig stof. De aanvoer is met 10 ton treinwagons. een eindeloze rij in de wacht. Hier wordt nog oeroude energie verhandeld. 

Hierna weer rijden en s'middags aangekomen in Rockhampton de hoofdstad van het Beef en bij toeval zij aan zij met een stel wat we eerder ontmoet hebben tijdens de snorkeltocht. Ze zijn niet erg spraakzaam.

Wel zijn ze een voorbeeld van de gemiddelde Australiër, namelijk onder de tattoos. Vanavond lui en gegeten bij de RedRooster, een kippentent. Nou dat was het ook. Morgen weer zelf iets in elkaar knutselen, veel lekkerder.

7 mei de dag begint met een 2e kabelaankoop in Rockhampton, daarna naar een cultuurcentrum gereden genaamd Dreamliner-Time je moet toch ook wat cultuur op doen. Was het meer dan waard. Met in totaal 4 personen een rondleiding gehad. Ook een demonstratie didgeridoo spelen en werpen met de boemerang gehad. Dat laatste mochten wij ook doen, dat ging , maar veel oefenen nog om de stick te laten terug komen. Veel opgestoken van de gebruiken en gewoonten van deze oorspronkelijke bewoners. 

Zelfs wat mooie souvenirs gekocht. Prints van local artist's. Daarna door naar Bundaberg, een flinke rit. we kwamen 10 voor zes aan, en zes uur is de gate dicht. Toch had Lea al contact gehad en dat resulteerde erin dat als we later aankwamen ze op ons zouden wachten. Bundaberg is bekend om zijn Gingerbeer en alcohol distilleerderijen, zoals rum. We plannen een bezoek in.

Op 8 mei bij de rumfabriek geweest. Onze naaste campingburen bleken daar ook te zijn. En een stel uit Haarlem, die we de avond daarvoor gesproken hadden ( hij bleek invalhuisarts te zijn in Alkmaar ). Alleen het museum bekeken en een kleine proeverij gedaan.

Niets gekocht van rum, alleen wat blikjes fudge van het suikerriet.

Daarna on the road again. We willen nooit meer naar Australië en zeker nooit meer met een camper op pad. Er zijn echte nadelen. De bus is een grote mercedes bus van 7 mtr bij 2,50. is n zwaar ding en de wegen zijn veelal smal en slecht. De hele dag corrigeren bij het zitten op de snelwegen.

Overigens valt het wel op hoe zuidelijker hoe drukker.

Net boven Brisbane begint de M1 ,dat is een veel betere, zelfs 4 baans weg. Vandaag aangekomen in Landsboughro. We staan 2 km van de Australian Zoo de legacey van Steve Irwin. Hier geen WiFi of zelfs telefoonverbindingen. We wilden Jolanda feliciteren, maar niet gelukt.🤭.Morgen 9 mei gaan we de Australian Zoo bezoeken in Beerwah en smiddags door naar Brisbane.

Gelukt en de dierentuin bezocht. Mooi opgezet. Leuke shows, maar wel een paar dieren gezien die niet zo happy waren in hun gevangenschap, zoals de tijgers en de kasuarah. 

Tevens door naar Maui, eindelijk schone lakens en dekbedden, nieuwe kussens etc. Hier goede WiFi! Tevens weer wat spullen uit de recyclinghoek meegenomen.; van insectenspray tot honing. Ook de wc-tabletten waren hier gratis. Nou dat scheelt echt weer een paar dollars. Goed geregeld.

Daarna als tip van een Nederlandse medewerkster bij Maui een campground geboekt vlak bij het centrum van Brisbane. Het was druk door een wegopbreking en  3 wedstrijden Football op vrijdag en zaterdag, kennelijk  belangrijke, want de hele stad is in rep en roer. S'avonds gegeten bij een excellente hamburgertent ( lekker Japanse Wayuubeef). 

De 10e gaan we dan vanaf de campground met de stadsbus  naar de stad. 

Sightseeing en cultuur opdoen. Leuke stad. Eerst het stadhuis bekeken met diverse art-tentoonstellingen, daarna, gevaren met de city hopper, gelopen door de Botanische tuin, en het enorme Universiteitscomplex. Verder nog een rondje gemaakt in het Nederlandse reuzenrad en nog een paar musea snel bezocht en een rondje binnenstad gemaakt,alwaar een art- marktje was opgesteld voor het stadhuis. Moe maar voldaan weer naar de Camping.

De 11e richting de Grafton. onderweg een bakkie gedaan bij een beachplaatsje Kirie en aan het strand gerelexd. Camping in Grafton had de allure van de eerste 4 letters. Daar werden we niet vrolijk van. S'nachts zo koud, dat hadden we nog niet meegemaakt. S'ochtends snel weer warm, maar het was hier het gesprek vd dag. 

On the road again. wat opvalt is dat naast de toiletmuziek, het hele land is blijven hangen in de 70er en 80er jarenmuziek. Ze vinden het prachtig. Dolly Parton meerdere malen gehoord en zoveel andere oude artiesten.

Het rijgedrag van de gemiddelde Aussie is tam, hoewel het in de steden wat meer opletten is, want daar schieten ze wat vaker voor onze bus. De snelwegen zijn massaal in opbouw/onderhoud en zo lijkt het wel het grootste naoorlogse "wegen" project ooit. 

Wat opvalt is dat de wegen in het Noorden veel slechter zijn dan in het Zuiden.

Sterker nog, hoe Zuidelijker hoe beter "alles" is onderhouden. Daar zit natuurlijk het grote geld.

Vandaag 12 mei op moederdag ( hier erg hot ) aangeland in Port Mcqaerie, een mooi plaatsje. We hebben wat rondgelopen in het oude stadsdeel, een Rainforrestwandeling gemaakt op een speciaal aangelegd planken looppad en lang aan de riviermond gezeten in de campkitchen van het park. Uitkijkend op een prachtig schouwspel, van jachthaven, en ferry die steeds een auto afzette aan de overkant en er weer een ophaalde, tot het donkerde zeg half zes. Wahhh, daarna is het stil op de camping, snel wat eten en naar bed. wij ook, eerst nog wat lezen, route bepalen voor de volgende dag en dan naar het washok. Alles in stilte, terwijl er een soort autorace was geweest. Al die gasten kwamen laat in de middag terug met de gehavende auto's, zaten op het middenterrein met de ambulances waarop de gebutste auto's. Ook hier geen geluid.

Bizar.

Foto’s

1 Reactie

  1. Tieme en ina:
    17 mei 2019
    Prachtig verhaal Michel 😍